Obowiązek certyfikacji betonu wynika z Rozporządzenia Ministra Infrastruktury i Budownictwa z dnia 17 listopada 2016 roku. Zgodnie z zapisami dokumentu beton otrzymał status wyrobu budowlanego, co skutkuje koniecznością certyfikacji i nadawania znaków budowlanych. Niesie to wiele obopólnych korzyści, zarówno dla betoniarni, jak i dla nabywców – produkcja certyfikowanego betonu jest powtarzalna, co wpływa na jakość mieszanki, a kupujący ma gwarancję, że otrzymuje beton o określonych właściwościach zdefiniowanych w projekcie budowlanym.
Certyfikacja betonu jest przeprowadzana przez jednostkę zewnętrzną posiadającą odpowiednie uprawnienia (akredytację) do oceny między innymi stosowanego systemu Zakładowej Kontroli Produkcji. W ramach ZPK wdraża się procedury i działania, które mają dostosować proces produkcyjny do obowiązujących norm i wytycznych oraz opracowuje się dokumentację systemową obejmującą wszystkie etapy produkcji betonu. Dokumentacja przekazywana jest do jednostki certyfikującej, która przeprowadza inspekcje i następnie wydaje certyfikat.
Zakładowe Kontrole Produkcji dla betonu towarowego
Wdrażanie ZPK rozpoczyna się od indywidualnej inspekcji na terenie zakładu produkcyjnego. Następnie ustalane są usprawnienia i zmiany, jakie są konieczne do wprowadzenia w wytwórni betonu, aby ta mogła spełnić wymogi jednostek certyfikujących. Bardzo ważnym etapem jest opracowywanie dokumentacji – jest to proces, w który muszą zostać zaangażowani pracownicy różnych szczebli, ponieważ dokumentacja obejmuje wszystkie etapy wytwarzania i transportu betonu, a także przechowywania surowców. W dokumentacji muszą znaleźć się również informacje o nadzorze nad urządzeniami produkcyjnymi i sprzętem laboratoryjnym oraz ocena końcowa gotowej mieszanki. Nad ZPK konieczny jest ciągły nadzór i wdrażanie ewentualnych działań korygujących oraz zapobiegawczych.